Ӧтчыд гожӧмнас Би кинь зонка да сылӧн рыжӧй тошка пӧльыс петісны гожйӧдчыны керкадорса лабич вылӧ. Видзӧдісны найӧ лӧзалысь вӧрланьӧ, кывзісны лэбачьяслысь дзольгӧмсӧ. Пӧль шуис:
— Аддзан, вӧрас кушин эм? Мен пӧльӧ на висьтавліс, сэтчӧ пӧ чудъяс клад дзебӧмаӧсь.
— Клад?!
— Кладас пӧ эзысь да зарни.
— А кодъяс найӧ – чудъясыс?
— Комиясӧдз пӧ тан чудъяс овлӧмаӧсь. Сэсся кодъяскӧ пышйӧмаӧсь, а кодъяскӧ асьныс асьнысӧ гуалӧмаӧсь. А эзысь-зарнисӧ дзеблӧмаӧсь.
— А позьӧ, ме ветла сійӧ кладсӧ корсьны?
— Мыйла нӧ оз? Ветлӧй, инӧ, Гердаыдкӧд.
— Гердакӧд ог. Сійӧ кок улын гартчыны кутас. А сэсся пышъяс кытчӧкӧ вӧрас, мен лунтыр корсь.
— Но, кыдз кӧсъян, пиӧ.
Би кинь пыраліс гортас, шӧраліс нянь, шӧрӧмъяссӧ выйӧн мавтіс, выліас пуктіс помидор чӧлан. Босьтіс истӧг, чер да ичӧтик зыр. Петіс кильчӧ вылӧ. Герда пон, кылӧ, увтіс сарайын – казьтыліс Би киньлы ас йывсьыс. Но Би кинь топӧдӧм сьӧлӧмӧн муніс сарай дінтіыс. Герда кутіс никсыны. Зонка вомгорулас нурбыльтіс: «Пышъян нӧшта кытчӧкӧ, а мен клад колӧ корсьны». Да мӧдӧдчис ӧтнас.
Шалсйӧ Би кинь тӧдса яглань. Мунӧ лыаа ордымӧд Карыб шорлань. Друг муыс зонка улысь быттьӧ воши. Син водзас пемдіс. Зонка дзумгысис гуӧ. Но некыті эз доймав. Быд ногыс сійӧ кӧсйис петны, но эз вермы. Кутіс Би кинь корны отсӧг. Недыр мысти гу весьтас тыдовтчис Гердалӧн вашъялан ныр-вомыс. Пӧльыс, тыдалӧ, сарайсьыс лэдзӧма. Аддзис Герда, мый Би кинь гуӧ усис, да кутіс ваявны бедьяс, изъяс, путоръяс. Би кинь вӧчис наысь мыльктор, кавшасис сы вылӧ да петіс. Кутліс Гердаӧс, и мӧдӧдчисны найӧ водзӧ.
Воисны кушинӧ. Шӧрас вӧлі мыльк. Би кинь думыштіс, мый татчӧ, буракӧ, кладсӧ чудъясыс дзебӧмаӧсь. Босьтчис кодйыны ичӧтик зырнас. Герда отсасис жӧ, парсаліс мусӧ воддза кокнас, а бӧръянас – чужъяліс ылӧджык.
Друг зырйыс тшукис мыйкӧ чорыдӧ, кӧртӧ быттьӧ. Би кинь ньӧжйӧникӧн перйис чорыдсӧ мусьыс и аддзис, мый тайӧ кӧрт куд. Серъяса и быдӧн. Герда матыстчис исыштны кудсӧ и сэк…
… Сэк кудйыс кутіс ыдждыны, ыдждыны, ыдждыны. Сэсся воссис, а пытшкас вӧлі сьӧд. И тайӧ сьӧдыс кутіс кыскыны ас пытшкас Гердаӧс. Би кинь уськӧдчис пон дорас, кватитіс сійӧс сьылі гӧгӧрыс.
— Ог лэдз Гердаӧс! Ог лэдз!
Кудйыс сиптыссис да вошис. Герда коли Би кинькӧд.
Сэки Би кинь синва сорыс горӧдіс:
— Герда миян – кладысь на донаджык!
Виктория Кошелева, 12 арӧс, Емдін район.
Серпасаліс Мария Размыслова.