Тӧдӧмысь, школаын сійӧ асылыс менам дыр оз вун: ставӧн жуӧны-котралӧны, радлӧны-горзӧны, а велӧдысьяс ки тшӧктӧны мыськыны… «Чолӧм, радейтана карантин!» – быдӧн ас кежсьыс мӧвпаліс, но некод эз тӧд, мый велӧдчыны ковмас на. Эз тӧд, мый миянӧс виччысьӧ мустӧм «дистанционка».
И со мӧдӧд тӧлысь нин ме пукала гортын. Электроннӧй журнал менам оз воссьы, и вӧча мый кужа да кыдзи кужа. Уналӧн лӧгыс петӧ тадзи велӧдчӧм вылас. И зэв гажтӧм. Гажтӧм, мый он аддзысьлы ёртъясыдкӧд, он вермы дӧзмӧдчыштны велӧдысьясыдлы.
Но тэ гортад, и бать-мамыд весь пукавны оз лэдзны. Горт гӧгӧрад ӧд век уна уджыс, торйӧн нин сиктын.
А ме сиктын и ола. Тӧв чужъявны некор. Пес поткӧдлім став семьяӧн. Киясӧй дзикӧдз рудзавлісны.
Сэсся вежонысь дыр племянничаӧс видзи. Дерт, сыкӧд меным и шойччыштны сюрліс. И бӧрдыштны подгузник вежигӧн. Кага видзигӧн унаысь дум вылӧ усьлывліс аслам ичӧтдырӧй, кутшӧм пакӧсьтъяс ме сэки вӧчлывлі.
Та бӧрын кӧбрегысь картупель лэптім. Ва кытыськӧ воӧма кӧбрегас да, картупельсӧ юысь чери моз ковмис кыйны. Ваыс кӧть и эз уна вӧв, но вит арӧса детинка вермис эськӧ сэні лӧсьыда купайтчыштны. Ваыс кӧ, дерт, сӧстӧм да шоныд вӧлі.
Ми кыпӧдім ветымын кӧкъямыс ведра. Быд ведра лэптӧм бӧрын пӧв вылӧ мелӧн визьнитлім – артавны ведра лыдсӧ. А сэсся ӧд кӧтасьӧм картупельсӧ и косьтыны коліс. Поводдяыс мича вӧлі да, ывлаын косьтім. А косьтӧм бӧрас ящикъясӧ тэчим. Карантин дырйи, чайта, тайӧ уджыс меным медъёна кажитчис.
Некымын лун бабушка дорын на гӧститі. Нӧшта удиті пывсян ломтывны, лавкаӧ ветлыны да мукӧд удж вӧчны.
А ӧні бара на велӧдчан кад матыстчӧ. Дерт, карантинсӧ кӧ оз нюжӧдны. Карантин дырйи збыльысь зэв гажтӧм, и тайӧ гижӧднас кӧсъя висьтавны ёртъяслы, мый ме ловъя на. Кыдзи и найӧ – надейтча.
Арсений Булышев.