Зонка куйлӧ дзоридза луд вылын да дзоргӧ-видзӧдӧ пыдӧстӧм, помтӧм-дортӧм енэжӧ шондіысь син видзан ӧчкишой пыр.
Гришалы, тадзи шуӧны зонкасӧ, квайт ар. Быд гожӧм батьыс вайӧдӧ сійӧс сиктӧ, Таттян бабыс дорӧ.
Гриша вермӧ лунтыр видзӧдны енэжӧ. Сылы кажитчӧ, сэтчӧ кодікӧ паськӧдӧма бабыслысь чим лӧз, гаждырся шӧвк шальсӧ.
Енэжыс сӧстӧм.
– Кытчӧ эськӧ дзебсьӧмны гардчикыля*, еджыд, ичӧт ыжпиян кодь кымӧръясыс? – думыштіс зонка. – Ӧд дзебсьынысӧ местаыс абу. Аски бытьӧн юала Илля пӧльлысь, сійӧ быдтор тӧдӧ.
Помтӧма пӧжӧ енэжас ӧшалан шонді, коді, Гриша висьталӧм серти,
ыджыд гӧрд яблӧг кодь.
Таттян бабыс шондісӧ мыйлакӧ шоньгей-баньгейӧн шуӧ. Мукӧддырйиыс – банйӧм шаньгаӧн, став ловъя лолыслы олӧм сетысьӧн.
Зонкалы бабыслысь кывъяссӧ казьтылӧм бӧрын нӧшта на шоныдджык лоис. Ичӧтик сьӧлӧмыс радлыны кутіс, тіпкыны ёнджыка.
– Гришук, лок, сёкат пи, пажын кад! – горзіс бабукыс.
Зонка кокньыдика чеччыштіс да котӧртіс Таттян бабыслы воча.
*Гардчикыля – уд. кудриа.
Галина ИВКУЧЕВА.
Серпасаліс Ксения Филиппова.