Быдӧн вежӧрас югыд казьтылӧмӧн видзӧ бать-мамыслысь керкасӧ, кӧні сійӧ чужис, быдмис-мортъяммис, кытчӧ тшӧкыда бергӧдчывлӧ ловнас и мӧвпъяснас.
Миян семьялы татшӧмнас лоис Кулӧмдін районса ичӧтик Габов грездысь Салдат керка. Сы йылысь и менам висьтасьӧмӧй. Стӧчджыка кӧ, нёль висьтасьӧм, нёль история.
Медводдза история
1919 вося март 14 лунӧ I мирӧвӧй война вылысь воӧм Виссарион Никитович Лодыгин ӧтлаасьӧма Улыс Вочысь Парасковья Иосифовна Морохинакӧд.
И сійӧ жӧ воас салдат босьтчӧма кыпӧдны керка. Овны да овны эськӧ, но Иван пиыс кувсьӧма кагаӧн на. А 1924 воӧ чужӧма Евдокия ныв.
Аслыс Виссарион Никитовичлы абу жӧ вичмӧма дыр красуйтчыны выль оланінас, мунӧма мӧдаръюгыдас 1927 воӧ.
Мӧд история
Сиктад кӧзяинтӧг, мужичӧйтӧг овны сьӧкыд, и верӧстӧг кольӧм ань петӧма Павел Иванович Лодыгин сайӧ.
Кӧлысь дырйиыс верӧсыс козьналӧма Парасковья Иосифовналы кысян стан, сылӧн пансянӧ вӧлі гижӧма: «1928 г. А. 12 П. И. Л.». Видзӧдӧмпӧръя, шыпас-лыдпасъяссӧ позьӧ гӧгӧрвоны тадзи: «1928 вося август 12 лун. Павел Иванович Лодыгин».
Гозъялӧн чужӧма куим ныв – Анастасия, Мария, Августа.
Сэсся грымӧбтӧма Великӧй Отечественнӧй война. 1941 вося декабрын Павел Лодыгинӧс босьтӧмаӧсь фронт вылӧ. Усьӧма сійӧ 1943 вося июль 9 лунӧ Курск дорын.
Батьыс, Иван Дмитриевич Лодыгин (сиктса ног кӧ – Митрей Иван), коймӧд пиыслӧн пӧгибнитӧм йылысь юӧрсӧ вайӧмаӧсь да, ачыс кувсьӧма. Павелӧдз войнаыс нуӧма нин вӧлі Василий (1942 вося апрельын) да Степан (1943 вося январын) пиянсӧ.
Иван Дмитриевич эз и тӧдмав, мый война вылас усясны и Николай (1943 вося октябрын) да Егор (1945 вося майын) пияныс.
Габов грездысь жӧ фронт вылӧ мунлӧмаӧсь 24-ӧн, и сӧмын дасыс бӧр бергӧдчӧмаӧсь гортас…
Коймӧд история
Война бӧрас грездсаяс уджалӧмаӧсь «Пятилетка» колхозын, олӧмаӧсь сыӧн, мый сетас да мыйӧн вердас вӧрыс, Воч юыс.
Парасковья Иосифовналӧн нывъясыс быдмасны да ассьыныс олан туйсӧ корсьны ӧти бӧрся мӧд эновтасны чужан керкасӧ.
1959 воын мунӧма Сыктывкарӧ и Августа.
Чужан керкаас кольӧма Мария. Верӧсыс сылӧн, Николай Петрович Лукинчук, бокысь воӧм морт. Найӧ кыпӧдӧмаӧсь нӧшта керка, ӧти посводзсянь мед пырны.
Ӧти керйӧ пас жӧ кольӧмаӧсь: «Июнь 1956».
Парасковья дорӧ тшӧкыда волывлӧма Вася внукыс, Евдокия Виссарионовналӧн пиыс. Налӧн керканыс орччӧн жӧ сулалӧ.
Коми Республикаса народнӧй поэт Василий Григорьевич Лодыгин век бурӧн казьтылӧ ыджыд мамсӧ, нянь-сов вылӧ пӧ лышкыдӧн вӧлі, а миянӧс пӧ, ичӧтъясӧс, «бояраӧн» шулывліс.
Верӧсыслӧн кувсьӧм бӧрын Мария Павловна Людмила нылыскӧд овмӧдчӧма Зимстанын. И 1979 воын керкаыс олысьястӧг кольӧма. Ӧти кадӧ сэні патеруйтӧмаӧсь Воч ю вомӧн пос стрӧитысьяс, сэсся мыйкӧ-дыра меститчылӧма бригадалӧн контора. Сы бӧрын ӧдзӧсас уна во ӧшалӧма томан.
Нёльӧд история
XX нэмся 90-ӧд вояс. Августа Павловна Лодыгинаӧс бӧр кыскӧма чужанінас.
Кыдз вермӧма, дзоньталӧма керкасӧ, пелькӧдӧма сійӧс. Но уна-ӧ нывбабаыд вӧчан, керкаыс кӧ киссянвыйӧдз нин воӧма: картаыс да кильчӧыс пӧлыньтчӧмаӧсь, вевтыс виялӧ.
Корис эськӧ миянӧс, нывсӧ да зятьсӧ, отсавны, но миян асланым могыс юр выв тыр вӧлі.
«Ловзим» сӧмын, кор Августа Павловна муніс таладоръюгыдсьыс. Мамлысь корӧм-тшӧктӧмсӧ збыль-мӧдтӧм сирӧтаясӧн колим да. Быть колӧ вӧчны, мый сійӧ висьтавліс.
И 2019 воын гожӧмнас керка дорын уджыс заводитчис. Куим воӧн дзоньталім Салдат керкасӧ. Кӧсъям лӧсьӧдны сэні аслыспӧлӧс музей, кӧні эськӧ важся кадсӧ да олӧмсӧ лоӧ петкӧдлӧма.
Салдат керкаын бара ловзис олӧмыс. Миянлы тайӧ керкаыс лоис Габовса ӧзынӧн. <>
Сергей ТАСКАЕВ.