Кӧсъя норасьыштны аслам олӧм вылӧ. Ола ме вӧрын. А вӧрсӧ, асьныд тӧданныд, лун и вой пӧрӧдӧны, став матігӧгӧрсӧ полошуйтӧны, техника эргӧ, йӧз матькӧны, звер да пӧтка пышйӧны. А мен сёйны колӧ. Со и лоӧ сиктӧ петавны, пӧткӧдчыны. А йӧзыс ме вылӧ скӧралӧны, лыйны кыйӧдӧны. Дерт, налы понъясыс жальӧсь. Но ӧд и менӧ рӧдимӧй местаысь вӧтлӧны, олӧм ни узьӧм эз ло. Да и мыйӧн ме йӧзсьыс торъяла? Нинӧмӧн ог.
Ӧти-кӧ, мортыс кокниджык туйяс корсьӧ, мед этшаджык котравны да пӧтӧсаджык сёйны. Ме на моз жӧ вӧча.
Мӧд-кӧ, йӧзыс ӧта-мӧдсӧ йирӧмӧн йирӧны, ульӧн сёйӧны. Ме уль яйтӧ радейта жӧ, кӧть ас коддьӧмъяссӧ ловйӧн ог на вильӧд, понъясӧс кӧ не артавны. Но понъясыд ӧд абу ми вок кодьӧсь: найӧ дышӧсь да йӧйӧсь.
Коймӧд-кӧ, мортыд асланьыс вывті наян. Ми наянитлам жӧ, кор ӧти кок туйӧ тувччалам, и некод оз гӧгӧрво, кымынӧн ми сэті мунім.
Нёльӧд-кӧ, йӧзыс повзьӧдчӧны, став мирсӧ пӧ ракетаясӧн сотам. А ме — найӧс повзьӧдла.
Витӧд-кӧ, мортыд йывмӧ – пыр этшаджык пи-ныв чужтӧ. Эм, мыйысь бырнытӧ: ваыд-муыд няйт, сынӧдыс пеж. Лӧп-ёгӧн вӧрыс тыри. А ми вокыс чинам жӧ, вӧрыс бырӧ да. Пеж муыс-ваыс миянлы мӧрччӧ жӧ. Чери бырӧ, вотӧс бырӧ, пӧтка пӧшти абу. Но быд асыв ме Эжвалысь лёк дуксӧ кыла. Ті, гашкӧ, кыланныд жӧ?
Но мыйсюрӧ миянлӧн да йӧзыслӧн абу ӧткодь. Торъялам жӧ ӧта-мӧдысь. Лыддьӧдлынысӧ кузя ог кут, а то мудзанныд. Кыктор и висьтала сӧмын.
Ӧти-кӧ, ми огӧ горшасьӧй. Оз кӧ тӧр сёяныс, мырдӧн ог тувъялӧй. Огӧ кӧ олӧй дворечас – огӧ и стрӧитӧй.
Мӧд-кӧ, вокъяс вӧсна кӧть кодӧс джагӧдам. А йӧзыд ӧд – быдӧн ас вӧснаыс тӧждысьӧ, а мӧд мортыс, кӧть и коми жӧ – сынӧдсӧ пайкысь, сёяннас удзӧдысь. Ӧти кывйӧн кӧ, морт мортлы – кӧин. А кӧин кӧинлы – вок.
Со тадзи, дона ёртъяс! Энӧ дивитӧй, да, верманныд кӧ, шаньджыкӧн лоӧй!
К.