Тайӧ вӧлӧма важӧнкодь нин, колхозъяс дырйи на. Ӧтчыд мужикъяслы сетасны индӧд: тшупны вӧр лэдзысьяслы ылі пармаын оланін. Арланьыс мӧдӧдасны сэтчӧ бригада. Бригадирнас индасны Иван Ӧлексанӧс.
Петасны водз асывнас тракторӧн. Лун шӧр гӧгӧрын лоасны нин местаынӧсь. Кӧлуй ректӧм бӧрын тракторсӧ бӧр мӧдӧдасны сиктӧ, а асьныс шуасны неуна уджалыштны. Час-мӧд мысти поводдяыс торксяс, босьтчас зэрны. Керйӧн вӧдитчыны лоас сьӧкыд. Но дзикӧдз оз жӧ эновтчыны. Мӧдӧдасны мужикъяс лӧсьӧдны асланыс локтӧдз сёян-юан Микайлӧ Ӧльӧшӧс да Опонь Степанӧс. Локтам пӧ да, мед вӧлі пӧсь тшай да нӧшта мыйсюрӧ. Пасъям пӧ медводдза уджалан лунсӧ.
Кык ёрт мунасны. Мукӧдыс та бӧрын ӧти судта лэптасны, да кынӧмныс дзикӧдз сюммас. Дасьӧсь непӧштӧ тшай юны да блин сёйны, но и меж туша вильӧдны. Но кор локтасны юрсюянінӧ, найӧс оз вӧлӧм виччысь ни блин, ни тшай. Пызан вылысь аддзасны сӧмын пуртӧн сатшкӧм бумага, кытчӧ карандашӧн чукыля-мукыля гижӧма: «Ми мунім пывсьыны Епим Опонь вӧр керкаӧ. Регыд бӧр воам. М.Ӧльӧш, О.Степан».
Епим Опоньлӧн кыйсян вӧр керкаыс сулаліс верст куим сайын. Сэні жӧ, ёль бокын, тутвидзис и ичӧтик пывсян. Иван Ӧлексанлӧн пузяс вирыс: «Сӧмын на воим – и пывсьыны? Гортаныс мӧй абу удитӧмаӧсь? Часлы, ме тіянлы петкӧдла пывсьӧм!».
Босьтас ош ку, кодӧс вайӧма вольпась пыдди, мужикъяс отсӧгӧн пасьталас сійӧс да дзик ош кодь лоӧ. Тэрмасигтыр тапиктас лежнёвкаӧд Епим Опонь вӧр керкалань. Мунігмозыс пузувтас гоз-мӧд коткодзувкар.
Оз и удит ёнасӧ ылыстчыны, кылас кык друглӧн гӧлӧсныс. Локтӧны да зэв гораа варовитӧны. Тыдалӧ, пывсьӧм бӧрад удитӧмаӧсь нин горшнысӧ веськӧдны гортсьыныс босьтлӧм аскурӧн. Ӧльӧш, тэрыб вӧраса, ар комын вита наяніник мужик, бура гажаа висьталіс Петыр лун дырйи юӧм-кодалӧм йылысь.
Кор кык ёртӧдз лои вель нин матын, Иван Ӧлексан колода бокті петас лежнёвка вылӧ. Ӧльӧшлӧн, тыдалӧ, синъясыс сюсьджыкӧсь вӧлӧмаӧсь, пыр и казялас, кыв шӧрас джӧмдас. Ёртыслы весиг нинӧм оз шу, звирк чеччыштас-бергӧдчас да босьтчас визӧдны-котӧртны бӧр Епим Опонь вӧр керкалань.
Опонь Степан шутьлялігтыр вӧчас на гоз-мӧд воськов, но казялас жӧ оштӧ, сувтас, гӧгрӧс чужӧмыс нюжалас… «Ошкыд» нӧшта и мурӧстас на дай. Кӧть эськӧ Степан дышиник быттьӧ, кажитчӧ ньӧжмыдӧн и чотыштӧ (дзолядырйиыс сус пу вывсянь усьлӧма), но регыдӧн и суӧдас Ӧльӧшӧс, а сэсся и панъяс-ордйӧдас. Епим Опонь керкаӧдз кык ёрт здукӧн и лэбыштасны. Но и тані на Ӧльӧш усьӧ ва гуранӧ да няйт сюръя кодь лоӧ. Кыдзкӧ тай петас жӧ сэтысь да ӧдйӧ звиркнитас керкаӧ, кысянь ӧшиньӧд Степан чургӧдӧма нин вӧлі пищаль стволсӧ…
Асывнас мӧдӧдчасны бригадаӧ. Ӧльӧш лыянӧн, а Степан черӧн. Дасьӧсь быд здукӧ лэбыштны-кайны кутшӧмкӧ пу вылӧ, ковмас кӧ. Воасны. Мужикъяс нуръясьӧмаӧсь нин. Кык друг эштасны и висьтавны ош йывсьыд, а мужикъяс вак-вакӧн на вылын сералӧны.
Бӧрыннас сэсся висьталасны жӧ, кыдзи-мый делӧыс вӧлі. Дзикӧдз яналасны кык другыд. Та бӧрын пӧ сэсся некор нин абу дышӧдчылӧмаӧсь, да и бригадирлысь кывзысьӧмаӧсь…
Но нимыс век жӧ кӧвъясяс куимнанныслы, кутасны шуны Ош Ӧлексанӧн, Ош Ӧльӧшӧн да Ош Степанӧн. Висьталӧны, мый дыр на абу вушйӧма сирасьӧм нимыс, оз-оз да и казьтыштлӧны вӧлӧм ылӧ бӧрӧ кольӧм кадсӧ да сералыштӧны сэкся кимӧститчӧм выланыс…
И ме на, та йылысь гижысьыс, зэв бура помнита ставнысӧ найӧс, кӧть сэки ичӧт на вӧлі…
Но нимъяссӧ налысь неуна вежлалышті.
Ӧлексан Уляшев.
Скӧрӧдум грезд, Кулӧмдін р.