Кык вок шуисны ветлыны войколӧн чери кыйны. Пыжӧн кывтiсны вуграсянiнӧдз. Ичӧт вокыслы, Сергейлы, вӧлi ӧкмыс арӧс, а ыджыдджык Ӧльӧксан вокыслы – дас нёль. Чери бура и сёйис. Вокъяс ӧта-мӧдсӧ панлалӧмӧн лэпталiсны мык да кельчи.
Шуисны пажнайтны берегын, тшӧтш и ӧмидзӧн чӧсмасьыштны. Чери ведрасӧ колисны берегӧ, медым керны да солавны. И, дерт жӧ, пажын сумкасӧ. Матыстчисны ӧмидз куст дорӧ. Сӧмын тай найӧ абу ӧтнаныс ӧмидзнас чӧсмасьны кӧсйӧмаӧсь – бӧръя кок вылас сувтӧмӧн паныд петiс ош…
Сергей кылiс, кыдзи шапкаыс юр вылас кыптіс, пӧсьыс койыштiс мышку кузяыс. А Ӧльӧксан сӧмын шӧпнитiс:
– Сергей, мун вӧляникысь, пыжас пуксьы да надзӧникӧн сынышт берег дорсьыс, веськӧд пыжсӧ ю шӧрланьыс. Сӧмын эн котӧрт.
Ачыс надзӧник жӧ юлань бӧрыньтчӧ, оз лысьт ошлы мышкӧн бергӧдчыны. Кокнас пыжас зурасис да думыштiс: «Абу и лэдзӧма ваӧдзыс пыжсӧ Сергейыс».
А Сергей сыкостi пукалiс пыж бӧжын да пӧсь петмӧныс сынiс пелысӧн.
Ӧльӧксан бӧрӧн вӧляникысь йӧткалiс пыжсӧ берегсьыс да сэсся звирк пуксис:
– Давай! Сын нин!
Сӧмын сэк Сергей казялiс, мый вӧлӧм сынӧ лыа вылас…
А ошкыд сулалыштiс, муркнитiс да кайис ӧмидз куст дорӧ.
Кык вок ас садяс воӧм бӧрын ёна и ваксисны ас выланыс.
Серам серамӧн, но пажын сумкасӧ ни чери ведрасӧ эз лысьтны босьтны берегсьыс. И войся вуграсьӧм йылысь некутшӧм сёрни эз вӧв. А черинас, гашкӧ, Микайлӧ Ивановичыд и чӧсмасис.
Аржак Ольга,
Кӧрткерӧс район.
Серпасаліс Инна Попова.